Bij mastocytose maakt het lichaam teveel van een bepaald soort cellen, de mestcellen, welke zich dan gaan opstapelen. Het kan op elke leeftijd ontstaan, maar in de meeste gevallen ontstaan de eerste symptomen al voor de leeftijd van 2 jaar. Er zijn verschillende vormen van mastocytose. De meest voorkomende vormen bij kinderen zijn urticaria pigmentosa en mastocytoom.
Het is onduidelijk waarom het lichaam teveel mestcellen maakt. In de mestcel zitten actieve stofjes, waarvan histamine de bekendste is. Als dit stofje vrijkomt uit de mestcel zorgt het ervoor dat de bloedvaatjes in de huid gaan lekken waardoor de huid opzwelt, rood wordt en gaan jeuken. Dit mechanisme speelt onder andere een rol bij de zwelling en jeukklachten van urticaria pigmentosa en mastocytoom.
Bij urticaria pigmentosa zijn er vaak meerdere roodbruine vlekjes of bultjes die niet verdwijnen als je erop drukt. Ze worden groter als je eraan krabt. Een mastocytoom is een ronde roodbruine huidafwijking van 1 tot 5 centimeter groot. Soms ontstaat er een blaar op die plek. Urticaria pigmentosa en een mastocytoom kunnen jeuk geven. Bepaalde triggers, zoals inspanning of een wespensteek, kunnen ervoor zorgen dat alle mestcellen tegelijk hun actieve stofjes loslaten. Dit kan veel klachten geven met jeuk en zwelling van de huid maar bijvoorbeeld ook misselijkheid en flauwvallen
Bij ongeveer 90% van de kinderen verdwijnt de mastocytose in de loop van de tijd. Bij de rest blijft het bestaan. Behandeling van de (jeuk)klachten is soms nodig. Dit gebeurt meestal met antihistaminica. Mensen met mastocytose krijgen een noodset (medicijnen + Epipen) zodat er meteen gehandeld kan worden bij een ernstige reactie op bijvoorbeeld een bijen- of wespensteek.
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
