Een candida-infectie van de mond wordt ook wel mondschimmel genoemd. Candida is een gistkiem dat schimmel veroorzaakt.
Andere plaatsen waar een schimmelinfectie zich kan ontwikkelen zijn:
Baby’s die borstvoeding krijgen kunnen spruw ontwikkelen. Dit is een infectie van het mondslijmvlies door een gist. Spruw lijkt op een schimmelinfectie, maar is dus eigenlijk net iets anders. De symptomen lijken daarentegen wel weer op een candida-infectie van de mond.
Een klein aantal candida-kiemen leven gewoonlijk op een gezonde huid en in een gezonde mond. Deze kiemen zijn doorgaans onschadelijk. In bepaalde situaties of onder bepaalde omstandigheden kan er een overvloed aan candida-organismen ontstaan. Deze kunnen tot een aanval van mondschimmel leiden.
Er zijn verschillende omstandigheden of bepaalde situaties waarbij een candida-infectie van mond (sneller) ontstaat. Dit zijn:
Een mondschimmelinfectie komt vrij veel voor bij kleine baby’s. Dit wordt spruw genoemd.
Een gebit dat niet goed schoon wordt gehouden kan een oorzaak zijn van mondschimmel. Ook wanneer een kunstgebit ’s nachts niet uit de mond wordt genomen of niet goed past. Hierdoor ontstaat wrijving op het tandvlees.
Een antibioticakuur doodt onschadelijke bacteriën die in de mond leven. Ze doden echter niet de candida-organismen. Deze kunnen zich eenvoudig vermenigvuldigen wanneer er minder andere bacteriën zijn. Dit geldt ook voor het overmatig gebruik van antibacterieel mondspoelwater.
Het innemen van corticosteroïde tabletten of sprays.
Dit kan voorkomen als bijwerking bij bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld antidepressiva, antipsychotica of chemotherapie), na radiotherapie aan het hoofd of de hals of als symptoom van het syndroom van Sjögren.
Een gebrekkig werkend immuunsysteem kan mondschimmel veroorzaken. Ook een ijzer- of foliumzuurgebrek speelt hierbij een rol of wanneer je HIV/AIDS hebt.
Dit geldt ook als je fragiel bent of een algemeen slechte gezondheid hebt.
Een candida-infectie van de mond, ofwel mondschimmel, wordt gekenmerkt door witte stippen die zich in de mond ontwikkelen. Dit is een klassiek symptoom.
De witte stippen kunnen samen grotere plekken of ‘plaques’ vormen. Ook verandert de witte kleur soms in grijs of geel. Als je een plek weg wrijft, kan het onderliggende weefsel rood en rauw zijn.
De plekken binnenin de mond kunnen rood en pijnlijk worden. Dit gebeurt gewoonlijk als de schimmel ontstaat na een antibiotica- of corticosteroïdekuur.
Dragers van een kunstgebit kunnen last krijgen van plekken die voortdurend rood en gezwollen zijn. Deze plekken zitten onder het gebit.
Mensen met mondschimmel krijgen soms ook last krijgen van pijnlijke, gebarsten, rode plekken net buiten de mond. Voornamelijk in de hoek waar de boven- en onderlippen samenkomen. Dit heet mondhoek stomatitis.
Sommige lichte vormen van mondschimmelinfecties zijn pijnloos. Soms kan de infectie echter vrij pijnlijk zijn. Baby’s met deze aandoening kunnen gaan kwijlen of hun voedsel weigeren, omdat ze pijn hebben.
Een candida-infectie van de mond kan op verschillende manieren behandeld worden. Dit gebeurt door middel van een lokale (plaatselijke) behandeling of door middel van schimmeltabletten.
Meestal wordt een mondschimmeld behandeld met druppels, tabletten of een gel die antischimmel medicijnen bevatten. Antischimmel medicijnen zijn bijvoorbeeld nystatine, amfotericine of miconazol.
Deze kunnen op de betreffende plaatsen aangebracht worden, waarbij de instructies op de verpakking gevolgd moeten worden.
Tabletten die medicijnen bevatten, zoals fluconazol en itraconazol, verwijderen de schimmel alsmede schimmel- en spruwinfecties uit het lichaam. Deze medicijnen worden vaak bij ernstige gevallen ingezet, bijvoorbeeld bij mensen die een slecht werkend immuunsysteem hebben en een uitgebreide mondschimmelinfectie ontwikkelen.
Het kan soms mogelijk zijn om bepaalde situaties te veranderen om verdere aanvallen van een mondschimmelinfectie te voorkomen.
Een goede controle van het bloedsuikergehalte vermindert het risico op schimmel en andere infecties.
Wanneer je corticosteroïden per inhalatie gebruikt kan het gebruik van een vervangbare inhalator het risico op schimmel verminderen. Het is ook belangrijk om na de inhalatie de mond goed te spoelen.
Als je een gebit draagt wordt aangeraden het gebit ’s nachts, of minstens zes uur per dag, uit te laten. Men denkt dat het constant dragen van een kunstgebit een veel voorkomende reden is voor het ontwikkelen van een mondschimmel.
Een kunstgebit dient ook dagelijks schoongemaakt en gedesinfecteerd te worden. Gebruik hiervoor zeepwater, vooral voor het aangepaste deel dat niet gepolijst is. Borstel het kunstgebit af met een nagelborstel en laat het gebit in een ontsmettende oplossing weken of gebruikt Steradenttabletten. Laat het kunstgebit aan de lucht drogen. Je kunt je altijd laten adviseren door je tandarts.
Als je medicijnen inneemt waardoor de mond droog kan worden, neem dan regelmatig een slokje water.
Een arts kan bloedonderzoek adviseren bij het vermoeden op een aandoening als suikerziekte of foliumzuurgebrek.
Stichting Huidhuis wordt gerund door vrijwilligers en is afhankelijk van giften en donaties. Zonder uw bijdrage kan Huidhuis niet voortbestaan.
