Niet besmettelijk…

Karin Veldman, geboren met Netherton Syndroom en voorzitter Vereniging voor Ichthyosis Netwerken

Veertig jaar geleden schreef mijn dermatoloog een brief, die ik gisteren terugvond tijdens het opruimen van het fotoarchief van mijn moeder. Zij overleed september vorig jaar.

In de brief wordt aan het zwembadbestuur gevraagd om mij in het zwembad toe te laten. En ook al is die brief veertig jaar oud, ik weet het zelf nog als de dag van gisteren. De brief en mijn foto waren zichtbaar bij de kassa, ik voelde me aan de schandpaal genageld. 

Nog steeds aan de orde van de dag

Het lijkt heel ouderwets, die op de typemachine gemaakte brief. Maar in werkelijkheid is dit nog steeds aan de orde van de dag. Is het echt noodzakelijk?

Ik heb, nu ik meer weet over mijn huidaandoening, wel een nieuw tekstvoorstel. Want iedere bezoeker aan een zwembad brengt onzichtbaar een kadootje voor mij en lotgenoten met zich mee: een lekkere bacterie of een schimmeltje. Heb ik weken plezier van! Afgelopen zomer plonsde ik heerlijk met mijn nichtjes en neefje in het zwembad op de camping, tijdens onze bloedhete zomer. In de week na deze blijde gebeurtenis deed ik een beroep op mijn dermatoog, ik had ettelijke pusblaren. Een herinnering aan de midweek aan het zwembad. Aanleiding voor een kuur antibiotica.

Mijn nieuwe brief zou zijn:

Beste besturen van zwembaden,

Ik schrijf u namens mensen met een ernstige huidaandoening. Voor iedereen is het gezond om te bewegen, zwemmen is iets wat ik veel mensen aan kan raden. Ter bescherming van mijn cliënten vraag ik u, alle bezoekers te screenen op bacteriën en schimmels. Een huidinfectie of een zwemmerseczeem ligt voor mijn cliënten op de loer, samen scheppen we op deze manier een gezonder klimaat in uw zwembad. Ik zie het als mijn taak om samen met u iets te doen aan de broeikas van ongewenste indringers.

Met vriendelijke groet, 

De Dermatoloog

Laten we samen de wereld van mensen met een ernstige huidaandoening een stukje mooier en makkelijker maken.